Ekonomia społeczna jest sektorem gospodarki, w którym organizacje są zorientowane na społeczną użyteczność a wypracowana przez nie nadwyżka służy realizacji celu społecznego. Taka ich misja wynika z i jest chroniona przez autonomię zarządzania, demokratyczne decydowanie oraz lokalne zakorzenienie. W ten sposób krystalizuje się obok celu gospodarczego misja społeczna, która ma istotne znaczenie dla podmiotów ekonomii społecznej.

Nadrzędny katalog wartości, zasad i sposobów postępowania, jakimi te organizacje będą się kierować w celu realizacji przyjętej wizji, jest misją społeczną podmiotów ekonomii społecznej. Kierując się poczuciem misji organizacje ekonomii społecznej stają się bardziej:

1. sprawne i wydajne,

2. skuteczne i osiągające lepsze wyniki,

3. skłonne do nowatorskich rozwiązań,

4. elastyczne,

5. zmobilizowane - panuje w nich wyższe morale.

 

Przykładowo, dla centrum integracji społecznej misją jest reintegracja społeczno-zawodowa osób wykluczonych społecznie i stopniowe ich wyprowadzanie poza system pomocy społecznej. Dla warsztatów terapii zajęciowej misją społeczną jest wyrównywanie szans i doprowadzenie do uczestniczenia w życiu publicznym osób niepełnosprawnych. Natomiast dla spółdzielni socjalnej misją społeczną może być przywracanie na rynek pracy, poprzez prowadzenie wspólnego przedsiębiorstwa osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, osób o niskiej zatrudnialności oraz umożliwienie osobom bezrobotnym aktywizacji zawodowej.
Misja społeczna jest ważnym elementem działalności organizacji ekonomii społecznej, bowiem dla administracji publicznej może być informacją o strukturze organizacji, celach stawianych w działalności czy realizowanych wartościach.

Sformułowanie misji jest przydatne również dla samych organizacji, ponieważ ułatwia zdobywanie funduszy na działalność, poszukiwanie osób, instytucji do współpracy i wsparcia finansowego.

Przyjęcie i kierowanie się w działaniach wizją oraz misją społeczną jednostek ekonomii społecznej jest przejawem orientacji marketingowej i zarządzania.